ما بين وجعين القلب مشدود
الحب من ناحية
والكسرة فى عيونى من ناحية
ملهاش حدود
نفسى اضمك
وازقى من حنان حضنك عروقى
بس الايام حيشانى
ووخدانى فى حسبة
مليش دخل فى جزورها
دى ورثانى من الجدود
نفسى اكسر حواجزى
واوصلك فسعدينى
الحب جوايا بيزعق من الالم
بيقطع فى شرايينى
مش قادر على فراقك
حبك ملى جوفى
لكن خوفى عمى عيونى
وضللنى فدلينى على سكة
مفهاش وجع ممكن توصلنى
كسرنى الهم مية كسرة
وكتفنى زمانى فى زنوبى
وانا اللى كنت بتوضى من طهرك
واصلى وانت امانى
ليه يازمانى دوقتنى مرك
وزرعت شوكك فى احضانى
حبيبتى يااغلى عندى من كنوز الارض
لسة اسمك المعشوق هوا عنوانى
لكنى توهت فى الزحمة
فكونى دليلى فى الضلمة
وودينى لطريق بابك
اغسلى فيا ماضيا واللى ورثته من اوجاع
انت اطهر ركن فى زمانى
بس اللى علمنى معنى الطهر كان عاصى
زرع فيا الكلام مقلوب
وتوهنى فردينى
وابتدى تعليمى من الاول
وسيبك من كل اخطائى
بس وحياة اللى فرد حبك
جوايا كيف البحر
توصى عنيكى ماتدمع
وانا بقرا حروف اسمك
لان وجعى دا كله فى كوم
ودموعك فى كوم تانى
فكفيها
ولا تجيبى سيرة الفراق تانى
خلينى اغافل الالم
واكمش فى احضانك
خلينى اطوف فى ربوع قلبك
واستغر من ظنونى واوهامى
...................
بركات حمدى
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق